Western Australia - Perth

Na onze trip door de outback zijn we per vliegtuig naar het zuidwesten van Australië gereisd, naar Perth. 

Ze zijn hier erg streng met het vervoeren van groenten, fruit en grond. Voor je het weet is je hele continent vervuild door een vieze schoenzool. Bij de douane in Perth staan speciale Beagles, getraind op het ruiken van voedsel. Onze half vergeten appel in de tas van Niels werd geroken en we moesten onze tassen leeghalen. Ook op de tas van Agnes rook de fruithond iets, maar daar zat toch echt niets meer in... We mochten, met het voordeel van de twijfel, onze weg vervolgen.

We gingen naar onze airbnb toe. Een klein flatje vlak naast een groot park met veel daklozen. In het appartement, waar hun matras in de woonkamer lag. Er woonde een Indiaas gezin. Wij moesten heel vroeg uitchecken omdat ze eigenlijk geen extra mensen in huis mochten hebben en de inspectie langs kwam. Het was geen straf om weer weg te gaan uit dit zeer onprettige appartement.

In Perth zijn we lekker naar het strand geweest, hebben we meegedaan met een art-walkingtour, hebben we ons avondeten op een BBQ in de stad bereid en hebben we een campervannetje geboekt om de omgeving op eigen houtje te kunnen verkennen.

Woensdag 30 november hebben we onze oude campervan opgehaald met ruim 560.000 km op de teller en een niet al te schone binnen- en buitenkant. 
We begonnen ons tochtje in de historische auto in het Yuanchep national park, daarna reden we door naar de 'Pinnacles'. Dit zijn heel veel kleine stenen rotspunten die uit het zand steken. Super grappig om te zien en tussendoor te wandelen en om met de auto erom heen te rijden. Onze eindbestemming die dag was het kleine kustplaatsje 'Jurien Bay', waar we wat boodschappen hebben kunnen doen.
Hier hebben we door de wind ons eerste kook-camping-actie gehad. We hebben onze gaspit losgehaald van de auto en verhuisd naar een beschutte picknickplaats. Daar lukte het wel om tortelinni te koken zonder dat het vuur uitwaaide.

De dag erna zijn we door gereden naar het 'Kalbarri national park'. Op de weg hiernaartoe hadden we een tussenstop bij een pink lake. En de foto laat het zien, hij is echt pink. Deze dag was de wind nog meer aanwezig en kwamen we via een hobbel grind weg bij een verlaten camping uit die bijna in de zee stond. Een hele mooie locatie, maar iewat onhandig met een windstorm. Gelukkig was hier alles aanwezig en ook een klein oud schuurtje waar we (weer) wind vrij in konden koken. 

De volgende ochtend konden we weer vroeg vertrekken, want er begon al wat routine in ons campervan-ombouw-systeem te komen. We vertrokken naar het Kalbarri Park om hier nog een aantal van de mooie uitzichten en kust lijnen te bekijken.
Daarna hebben we de terugweg ingezet en een heerlijke ei lunch genuttigd aan de kant van de weg. Die avond zijn we gestopt in Gingin op een camping die we bij toeval vonden door de ernstige vraag naar brandstof van ons vervoersmiddel.

De dag erna zijn we doorgereisd tot onder Perth. Weer een flinke rij dag om te eindigen in Busselton. We reden lekker een bocht in met 90 en daar stond meneer de politie die omdraaide en achter ons aan kwam. Wat er toen gebeurde hebben sommigen van jullie al gelezen op facebook. We werden gestopt en de politie kwam ons vertellen dat we te hard reden. Gelukkig kwamen we er goed vanaf door de ogen van Agnes, hier was de man aardig van onder de indruk. In Busselton stuitte we toevallig op de Ironman (een triathlonevenement). Na onze zoektocht voor een camping zijn we de volgende dag een kijkje gaan nemen bij de Ironman. Hier leverde de sporters in de brandende zon echt een wereld prestatie en Niels heeft vooral gesmuld van al het mooie fiets materiaal dat voorbij kwam. Niks presterende sporters, presterend materiaal. Dat is wat er toe doet :)

Van Busselton zijn we gereden naar Margaret river, bekend als de de wijn streek van west Australie. Dit bleek niet gelogen, op elke weg was om de 500 meter een wijnveld te vinden. Margaret river was een leuk plaatsje waar we stuitte op een flyer met 'free chocolate tasting' jammm....  Dus we konden maar één ding doen en dat is in de auto stappen en er naar toe crossen! Eenmaal aangekomen kwamen we bij de verkeerde proeverij met te luxe jam potjes en sausjes, ook niet verkeerd :). Later vonden we de drukke chocolaterie wel, volledig gedompeld in kerst sfeer. Hier hebben we een lekker stuk chocolade cake besteld wat iets zwaarder viel als gepland. We hadden zelfs maar één stuk besteld om te delen.... Door onze overvolle buikjes hadden we geen zin om nog wat te kopen.
In de avond zijn we doorgereden naar een klein plaatsje aan de kust om daar een camping op te zoeken. Na ons plekje te hebben bemachtigd zijn we lekker even op het strand uit gaan waaien. 

De volgende dag ging onze weg verder naar het zuiden toe, maar twee tussenstops... De eerste was even lekker op het strand de dag beginnen en de tweede was... Ja hoor bij de chocolaterie natuurlijk! Nu we niet meer zo vol zaten konden we wel weer wat kopen :) o.a. een schoenkadootje voor Niels op 5 december. Na de chocolaterie hebben we het gas weer ingetrapt richting Pemberton waar we weer een slaaplek gingen zoeken. Onderweg reden we door enorme bossen met bomen van zeker 50 meter hoog (ja echt!). We zijn ook nog gestopt voor een mooie wandeling door het bos naar een boom waar je doorheen kunt lopen. 
Het pad na deze boom was wat onduidelijk en daardoor liepen we een beetje door het bos te dwalen terwijl we een wel erg wild en begroeid pad volgden. Gelukkig konden we de weg nog terug vinden. Bij het vistor centre gekomen werden we doorgestuurd naar een camping in het bos. Dat houdt in dat je een stuk grond hebt en een eco-toilet. Dat toilet moet je eerst natmaken, dan doen wat je moet doen en dan naborstelen. Erg natuurlijk, maar een toilet met een electrische knop en ergens een kraantje met drinkwater stellen we erg op prijs. We zijn doorgereden naar een goed gefaciliteerd 5-sterren caravanpark. 

Onze laatste dag dat hebben we in Collie doorgebracht. Onze eerst hilarische (en monsterlijke) stop was in het kabouterdorp 'Gnomesville'. Duizenden kabouters zijn daar neergezet als hockey team, koor of gewoon zomaar in de boom. Daarna zijn we doorgereden naar Collie. Daar zijn we in een kolen mijn museum geweest, wat vroeger een grote bron van werk was in Collie. Ook hebben we gezwommen in een heel mooi meer waar ook heel veel vliegen waren. Hier kwamen we pas wat later achter en we zijn lekgestoken. Onze maaltijd bestond uit pannekoeken met kaas en appel, maar die moeten natuurlijk wel gebakken worden. Ons doel om onze gasflessen leeg te maken lukte helaas niet. Na 2 uur bakken met één pan en een niet al te geschikt gasstel konden we lekker smullen.

De volgende dag zijn we terug gereden naar Perth om de auto in te leveren. De 'camper' hadden we op de voorgaande camping al aardig schoon gemaakt (lees: 1.5 uur boenen)  maar door de regen zaten er wat kleine druppels op het raam. Aangekomen bij de camperverhuurder, begon een wat onaardige receptioniste te klagen over dat de auto vies was en dat we die toch echt schoon moesten maken. Anders zouden ze we 100 dollar boete krijgen. Grrrrrrrr. Met de stoom uit ons oren zijn we naar de dichtsbijzijne carwash gereden die extra duur bleek te zijn omdat je daar de auto niet zelf wast, maar hij voor je wordt gewassen. Zucht.

Gelukkig was ons laatste hostel een hele fijne. We hadden een lekker ruime kamer. Die avond hebben we hamburgers gegeten, gewoon omdat het nu nog kon. De dag erna zijn we naar een plaatsje onder Perth getreind, Fremantle. Een lief plaatsje met een hele fijne markt. Agnes heeft er een geweldige tas gekocht met lekker veel touwtjes eraan. Dat zal niemand die deze blog leest iets verbazen ;).

Na de markt hebben we ons avondeten verzameld op een foodmarkt in Perth. Op het plein was ondertussen een 'outback-christmas-place' neergezet. Vreselijk kitsch en grappig.

En nu..... Zitten we nog maar een paar uur in Australie..... Het is hier nu 10.30 en vanavond 23.00 vliegen we naar Nieuw-Zeeland. Heel leuk, maar we willen nog niet! We zijn dit land nog lang niet zat en de 3 maanden voelen als 6 weken. 
Je knippert 3 keer met je ogen en je verlaat het land waar je zo lang heen wilde alweer... Het was echt geweldig. Wat hebben we genoten hier.

En.. Om op de (te) veel gemaakte grap 'nou, als je dit kan, kan je alles' terug te komen: Wij kunnen samen alles aan. 

Op naar Nieuw-Zeeland.